Rozważając tajemnice różańca jesteśmy rzeczywiście obecni i bierzemy w nich udział w czasie obecnym. Tajemnice te żyją bez ustanku w kościele, a ponieważ dla Boga czas nie istnieje, widział nas Bóg – Człowiek poprzez wieki, gdy życiu Jego i Jego tajemnicom się przypatrujemy, rozważamy je i czerpiemy z nich łaski i siły do lepszego i doskonalszego życia. Jednocześnie w zjednoczeniu z Panem Jezusem odmawiamy cudowną Modlitwę Pańską, którą bez ustanku powtarza się we wszystkich Mszach świętych całego świata jako najdoskonalszą modlitwę do Boga – Ojca. W „ Zdrowaś Maryja” łączymy się z Maryją w Jej uwielbieniu Boga i za Jej pośrednictwem prosimy o łaski dla siebie i innych. Im więcej rozważamy tajemnice różańca, tym bardziej zdajemy sobie sprawę, że to co wiemy, i to, co z tych tajemnic rozumiemy jest fragmentaryczne, szczupłe, ciemne. Rozumiemy, że za tym, co wiemy, jest pełnia, którą zaledwie przeczuć możemy. Dlatego, gdy te tajemnice w całości i w pełni ofiarujemy Bogu, wyzwalają się z nich skarby łask nieznanych, nieoczekiwanych, spływają na nas i na tych wszystkich, za których te tajemnice ofiarujemy.
Matki Bożej